КИРПИЧИК

м 1. кирпич söz. kiç.; kiçik kərpic; 2. только мн. кирпичики kərpicciklər (kiçik kərpic şəklində plastinkalardan ibarət uşaq oyuncağı).

КИРПИЧЕОБЖИГАТЕЛЬНЫЙ
КИРПИЧИНА

Значение слова в других словарях