КОЗЁЛ I
м (мн. козлы) təkə, erkək, erkək keçi; ◊ козёл отпущения qapazaltı, toplələ; пустить козла в огород məc. qoyunu qurda tapşırmaq; как от козла молока; как от козла ни шерсти, ни молока nə tüfəngə çaxmaq, nə dümbəyə toxmaq; драть козла; козлом петь dan. keçi kimi bəyirmək (cır səslə oxumaq).
КОЗЁЛ II
м tex. (мн. козлы) əridilən zaman qabın yanlarına və ya başqa şeyə yapışıb soyumuş metal.
КОЗЁЛ III
м 1. bax козлы; 2. bax кобыла 3-cü mənada.