сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) зигъригь ийидай гъвечӀи алат, гъвечӀи зенг. Гимичи гимини гваз гьуьлуьн къерехдив туна, вич са заргардин патав фена, кьве виш манат гана и хамунин гьар са чӀарчӀин кьилиз са куркур ягъиз туна. Ф. Лайихлу паб. 2) куьч. гъвечӀи аял. Гила за ваз вуч лугьун, зи гъвечӀи куркур: - Чун вирибур гьа сакӀа рекьизва. зи хва... А. С. Зи бубадиз лагьана...
* куркур хьтин аял \[гада, руш\] сущ. гъвечӀи аял. Вун хьаначиртӀа, зунни и куркур хьтин гада, кьведни а кьил къванцин бахчадиз акъатдай. 3. Э. ВацӀал кьеб. Абурухъ галаз чпин куркурар хьтин кьве гадани хтанва 3. Э. «Я пуд манат». Ваз хва жеда, зи свас, куркур хьтин гада жеда, гада! А. Сайд. Кьисас.