КУЬЛЯГЬ:

куьлягь хьун гл., вуж икрагь хьун, рикӀ хкӀун. Белки бязибур чпин рикӀин цӀай кьена, чпин хумай къушрахь галтугна куьлягь хьана, диде чилихъди элкъвен. Ф. Н. ПицӀ квачир инсан. Бес вучиз ам икьван ажуз. куьлягь хьанватӀа? 3. Ф. Булахриз ятар хтурай. Циран умуд атӀанвай. Чими хьунивай ветӀерни артух жезва, абуру кӀасуникай артух инжикливал авачир, анжах гацум хьанвай гъил хкажна абур чукурун куьлягь тир. 3. Гь. Балугъдикай ахвар.

* куьлягьдай аватун гл. икрагь хьун. Эхирни куьлягьдай аватай ада Агъамирзедиз ихьтин агь ийида. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Кас куьлягьдай аватнавай. ГьикӀ аватдач кьван? Гьикьван ялда, гъикьван чалишмиш жеда? М. Садикь. Умуд.

КУЬЛУЬЗ
КУЬЛЯГЬДИЗ

Значение слова в других словарях