КЪАБАН

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) аскӀан кӀвачер квай, тамара жедай ири вагьши гьайван. Там атӀудайла, инавай вакӀар катиз тамун къвалав гвай зурба чумурриз фенай къван. Ида фена гьабурукай зурба кьве къабан кьуна, гъана арабадик кутӀуна. Ф. Ирид юкӀ алай Магьамад пагьливан. 2) куьч. яцӀу, куьк инсан. Синоним: вак.

* къабандин [вакӀан] хва [руш ] сущ. эркекдиз (дишегьлидиз) ийидай экъуьгъунин са форма. Абуру ви гъилералди заз фур атӀана. Вични 1 - апрелдиз. Зун хайи юкъуз. Агъ къабандин рухваяр, къабанар.. Н. И. Сирлу межлис;

КЪАБАГЪ
КЪАБАР

Значение слова в других словарях