КЪАЗУНУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; къазун авун, къазун тавун, къазун тахвун, къазун хъийимир 1) парчадин, табагъ чарчин ва абурукай раснавай затӀарин сагъвал квада рун. Амма кӀваляй кас экъечӀдалди, вилик чиликай хкечӀайди хьиз, атай кицӀи шалвардин кек къазунна. Б. Гь. Вили вилер. Гьайиф хьи, дидеди конверт къазунна гадарна. А. Къ. Гилигзава. Бедендик зурзун акатна, хкадариз кӀанзавай арада зи пенжек кьулухъай симерихъ галкӀана... КъазунайтӀани къазунрай лагьана, хкадариз алахъна Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. 2) куьч. гатун, кукӀварун. За а гада къазунда. Р.

* мейит къазунун.

КЪАЗУНРАЙ
КЪАЙ

Значение слова в других словарях