КЪАЙГЪУСУЗ

прил. къайгъу авачир. Уьмуьр... Яшайиш... И кьве гаф акьул балугъ хьайидалай башламишна, эхиримжи нефес вахгудалди инсанрин мецел ала. Къайгъусуз аял вахтара, якъин кар я, и келимаяр рикӀел къведач. Къ. М. Экуь инсан. Гьелбетда, вун гьахъ я, вун хътин инсанар гьина хьайитӀани герек я, -лагьана къайгъусуз сесиналди жаваб гана Давуда. А. Р. Кьве чин. Аквазва ЯбатӀаяз, и къиргъинда, и инсаф амачир женгина къайгъусузбур, агьиларни сефилар, кьуьзуьбурни жегьилар чир жезмач, абур, вири сад хьиз, пехъи ва ажугълу я. А. Исм. Эхиримжи къув. Антоним: къайгъудар.

КЪАЙГЪУДАРВИЛЕЛДИ
КЪАЙГЪУСУЗ

Значение слова в других словарях