КЪАЙДА

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра са вуч ятӀани кьилиз акъатунин, акъудунин тегьер. # ~ хуьн, ~ эцигун, ~ чӀурун, кӀелунин ~, кхьинин ~, яшамиш хьунин ~, жув тухунин ~. Сулейманаз «дуьнья къастуналди кьацӀалай алуднавай терез» хьиз авай чӀал, ам дуьз къайдада авачир чӀал чизвай. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. Ам хуьре тухузвай кӀвалахрик ва хуьруьн майишат социалист къайдайрал туькӀуьр хъувунин кардик активдаказ экечӀнавай кӀвенкӀвечийрикай сад тиртӀани, халкьдиз ам мухбир тирди чидачир. А. Ф. Газет. Де айиб авач. Вун гьеле цӀийи я. Гележегда къайдадиз кьведа. Б. Гь. Заз эвера. Синонимар: адет, къанун, низам.

КЪАЙГЪУСУЗДАКАЗ
КЪАЙДАЛАМИШУН

Значение слова в других словарях

де́бет дово́дка обсыпно́й перема́тывать помидо́рка присека́ние скверна́вец ту́кнуться хиппова́ть экс-губерна́тор брейк навя́ливать нева́жно обши́ть cottier falcade grisaille Hannover mercaptan monophobia preem rat-tail shadow-boxing породить умаляться