КЪАРАТКЕН

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра куьлуь пешер, хилерал цацар алай валарин набатат. Зулун гарун лепед ванер Ара атӀуз къведа япуз, Куьлуь къараткен валар, Гар акьурла лепеяр гуз, гьар патахъди жез алчудар. А. Ф. Эм-Тэ-Эс. Къараткенрилай гъейри, затӀни авачир «Апай дере» баябан тир. А. И. Самур. Бирдан тамук квай багъларай яни, а патал чилин винел пад, рагъ къалур тийиз кьунвай къараткендин ва мерейрин куллухрай яни, чидач, тахьайтӀа, масанай, са гьайванди къув яна. Къ. М. Экуь инсан.

КЪАРАСУ
КЪАРАЧИ

Значение слова в других словарях