КЪАРСАТМИШУН

гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; къарсатмиш авун, къарсатмиш тавун, къарсатмиш тахвун, къарсатмиш хъийимир 1) т-б юзун, юзурун. Бирдан Рамиза, къарсатмишдай тегьерда ухьт аладарна, беден, зулун къайи марфадик акатна мекьи хьайи каци хьиз, юзурна. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. 2) куьч. кефи чӀурун, рикӀиз такӀан гьисс гъун. Вичихъ галаз гьамиша хуш рахунаррафтар ийидай адан и гафари ам къарсатмишна. 3. Э. Рамзият.

КЪАРСАТМИШ:
КЪАРСУН

Значение слова в других словарях