КЪЕНИВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера 1) нин инсандин хесетрин къени тир гьал. Разахандин къенивал, халкь патал къуллугъдин дирибашвал чидай ксари ам гилани рикӀелай ракъурзавач. 3. Э. Кек галкӀизва. 2) куьн. менфятлувал. ЦӀинин йисан кӀерецрин къенивал мад садрани хьайиди туш. Р. Антоним: пичӀивал.

КЪЕНИ
КЪЕНИН

Значение слова в других словарях