КЪИРХАЯГЪ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хъитрепӀдиз ухшар авай, не яшамиш жедай, са бязи халкьари недай гъвечӀи гьайван. Кафеда пиводихъ галаз къирхаягъарни гузвай. Р.

* къирхаягъ хьиз кьулухъди фин гл. са кар ийидайла, викӀегьвал тахьун.

КЪИРМИШУН
КЪИРЯТ

Значение слова в других словарях