КЪУНДАРМИШУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -ин, -а, -рай, -мир; кьундармиш авун, кьундармиш тавун, кьундармиш тахвун, кьундармиш хъийимир кьундарма(яр) туькӀуьрун. Ада гьа ихьтин «тарифар» садникьвед кьундармишнач. Р.