КЬАНТӀАР

c. 1. bənd, sədd, təpə, torpaq səngər; torpaq sipəri, hasar; 2. suyun altında təpə, qaya; * кьантӀар мукьвал алайди (son dərəcə) səbirsiz, hövsələsiz, əsəbi, tez özündən çıxan, kəmhövsələ, darqursaq (adam).
КЬАНТӀАР
КЬАНТӀИШ

Значение слова в других словарях