КЬАТӀУНУН

гл.; -да, -на; -а, -ин, -рай, -мир; кьатӀун тавун, къатӀун тахвун, къатӀун хъийимир гьакъикъат чир хьун, са затӀ авайвал аннамишун. Ватандихъ анжах са хайи веледдивай кьатӀуниз жедай кьетӀен гьава, гьавадихъни кьетӀен атир жеда. А. А. Къубудиз яд къвезва. ЧӀуру хесетар квайди аялвилин яшара авайдани кьатӀунда. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Эгер разведка куьтягь хьайила тадиз хъфенайтӀа, немсери гьич кьатӀунни ийидайди тушир. 3. Гь. Залан кам. За жув кутуг тавур гьалда гьиссна. Им чӀехидани кьатӀуннавачиз тушир. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

* кьатӀ-кьатӀ авун гл., ни вуч яргъивал авай сагъ затӀуникай гзаф кьатӀар авун. Чахъай чинеба гъвечӀида, дегьредалди цӀил кьатӀ-къатӀ авуна, гадарна. Р.

* кьатӀ-кьатӀ хьун гл., вуч яргъивал авай сагъ затӀуникай гзаф кьатӀар хьун.

КЬАТӀУН
КЬАЦӀ