КЬАЦӀУН

гл., вуж-вуч квяй; -уда, -ана; -уз, -узва; -ун, -ецӀ -урай, -умир; къацӀун тавун, кьацӀун тахвун, кьацӀун хъийимир 1) чиркин затӀ галукьунукди михьивал квахьун. Фекьи малла Мегьамед-Эфендиди... спелринни чурудин арадай тӀимил чир жезвай, ягълудай кьацӀай куьк пӀузарар юзурна, лагьана... А. Ф. Бубадин веси. 2) куьч. беябур хьун.

КЬАЦӀУН
КЬАЦӀУРУН

Значение слова в других словарях