КЬЕЛ

сущ.; -е, -е; -ер, -ери, -ера вичихъ уьцӀуь тӀям авай, лацу рангунин кристалрикай ибарат затӀ.... кӀарабар цӀал вегьена; хамуниз кьел яна. Б. Гь. Заз эвера. Агъади кьел квай къванциз данади ГьикӀ мез гудатӀа, Бубадин шаламдин кӀаниз гьакӀ мез гузвай. С. Гь. КӀири Буба. Эгер цанвай векьер авачиз хьайитӀа, малариз концетратламишнавай ем гана кӀанда. Эгер къаяб кьел авачиз хьайитӀа, чкачкадал куьлуь кьел чукӀурун лазим я. К, 1985, 12. VӀӀ. Вечрен рганвай какаяр геждалди чӀур тахьун патал абур кьелен це 10-15 декьикьада ргада. Хийирлу меслятар. || ЛГ, 2000, 30. ӀӀӀ.

*   кьел квай прил. маналу.

*   кьел тӀуьрда яд хъвада мисал 'гьар са кас вичи авур кӀвалахдин нетижадин жавабдар я' манадин мисал. Кьел гьи касди неда, гьада яд хъвада. Е. Э. ТӀварун стхадиз.

КЬЕКЬЕМ
КЬЕЛЕЧӀ

Значение слова в других словарях