КЬЕЛЕЧӀАРУН

гл., каузат., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; кьелечӀар авун, кьелечӀар тавун, кьелечӀар тахвун, кьелечӀар хъийимир кьелечӀ лишандиз гъун. Афардин чкалар лап кьелечӀарна. Р.