КЬИГЪИТӀ

сущ.; -ди, -да: -ар, -ри, -ра куьлуь ва сагъсуз цицӀиб, верч. РикӀе аваз еке къастар, Жез кӀанз гьар са хирен устӀар, Гузва жуваз мугьмандин тӀвар, Ферени кьигъитӀ тийижиз. С. С. Лавгъа шаирдиз.

КЬИБЛЕМА
КЬИЛ

Значение слова в других словарях