КЬИН

гл.; рекьида, кьена; рекьиз, рекьизва; йикь, рекьин, кьирай, рекьимир; кьин тавун || текьин, къин тахвун, рекъимир || кьин хъийимир 1) чан кумукь тавун. Фекьир Эмин, вич текьена, сагъ амаз, Садра ширин ихтилат кьван хъидачни? Е. Э. Ваз зи гьалдикай хабар авачни? Ам кьейила, Сулейманазни, ругуд аял галай тахай дидедиз ирсинай амукьайди и кварквацӀ къванерин кварквацӀар хьана, М. М. Гь. ЧӀехи шаир. Им вад йис я кьена зи паб, Гъам я ваз зи эхир жаваб. С. С. Регъуьхбан. Пехил дустар себеб яз, Сажидин къени текьена ама. ЛГ, 2001, 19. ӀV. Шив кьейила, пурар амукьда, игит кьейила - тӀвар. Ф. Мисал. Я садни адакай рахун хьувунач, я садазни ам кьенани, амани чизмачир. Гь. Къ. Ракъинин муг. - Духтур, зун накь текьена къакъатна. Мегь. А. Мезелияр. Алимни Камал, душманрин гуьллеяр галукьна кьейивал, Нуфтали, гъилер кана амукьайвал, карагзава. Гь. Къ. Четин бахт. Антонимар: амукьун, хуьн. 2) чан кумачир гьалдиз гъун.

* кьейи-текьейди сущ. кьейиди. Кьейи-декьейди авачир, амма куьгьне дараматриз хейлин хасаратар ганай. А. А. Пад хьайи рагъ.

* кьин тавур < вах, стха, хва > обр. жуван тай тир эркекдахъ галаз са тӀимил векъивал кваз рахадайла ишлемишдай ибара. Зун тарихдин метлеб авай гафар рахазва, кьин тавур хва, вуна вилер акъалзава. Р. Гь. Лацу цавун кӀаник. - Къин тавур хва, са кьве кӀарас хун тавуна, им пакамалай няналди куьчейра жеда... С. М. ЦицӀигъ-наме. Ваз адан, къазран хам хьиз, хар акъатнавай кьецӀил ютур акуначни, кьин тавур вах? Ш. Исаев. «Кпул я, вах». Антоним: кьей хва.

КЬИН
КЬИН

Значение слова в других словарях