КЬУШУН

туьрк. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) уьлкве чапхунчийрикай хуьн патал яракьламишнавай махсус къуват, инсанар. # пияда ~ атлу ~ танкарин ~, гьакьунал кьунвай. ~ Ватандин ЧӀехи дяведа Советрин кьушунри чапхунчи Гитлеран винел садрани тахьай хьтин гъалибвилер къазанмшна. И. Къ. Смоленский чилел. Сурарин кьилихъ галай къванерал алай кхьинрай малум жезва хьи, сурарихъ 400 йисан тарих ава. Кьуьзуьбуру лугьузвайвал, а ксар Къабаладиз куьмек гуз къвезвай лезгийрин кьушун хьана. М. М. Лезги тӀвар алатӀа. 2) куьч. инсанрин десте, кӀватӀал..

КЬУШКЬУН
КЬУЬГЪВЕР

Значение слова в других словарях