гл., вуч -да, -на; -из, -зава; -рай; кӀвахь тавун, кӀвахь тахвун 1) жими затӀ (яд, иви, марф) няй- квяй ятӀани акъатна, хкатна авахьун. Адан иви кӀвахьзавай бедендикайни гьасятда кӀвачел акьалтай са аял хкатна. Б. Гь. Заз эвера. Жафера кӀуртунин хилевди пелекай кӀвахьзавай гьекь михьна... А. Ф. Бубадин веси. Даниял чкадиз атанвай чӀал чир хьайила, Къази папаз "лал хьухь"лагьана, иви кӀвахьзавай ам гурарин кӀане туна, вичин мукьва мирес кавха Рашидан кӀвализ фена. С. Гь. КӀири Буба. 2) таралай чилел аватун (пешер, емишар). Хъипи пешер, хъипи пешер... кӀвахьзава куьн тарцикай. Ф. Н. Цавун муьгьуьббатдин авазар. КӀвахьай чуьхверар незвай калин кьил гьинихъ жеда кьван? С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.