КӀЕЛ

сущ.; -е; -ер, -ери, -ера. хипен бала, хипе ханвай гьайван. Са бязи гьайванри хъуьтӀуьз чпин балаяр хада: калери -данаяр, вакӀари - цӀуьрнуьгъар, хипери - кӀелер. 3. К. ТӀебиат чирун. Аял вахтар ийир-тийир тийижир, Шелери хьиз цӀингав ягъай чӀурара... С. Гьикьван фад-фад. ТукӀвадайла кӀел ва я гъер гьар къурбанддин вилер кӀевиз кутӀундай. А. Къ. Гьер.

*   кӀел хьтин прил. секин, дугъри. # ~ аял, ~ гада, ~ руш.

*   кӀелен мичер сущ. недай хъчарин са жуьре. Ингье а хъчар. Гзаф таза кӀелен мичерни вергер атӀанва. А. Р., Я. Я. Хендедадин мехъер.. Вергер, тегьмезханар, кӀелен мичер, пилер, сурар, лурсар, шанатар ( пурнияр ), цӀангурар, эферар - гьисабна куьтягь жедач. ЛГ, 1994, 14. Ӏ. Айшат дидеди кӀелен мичерикай, таза мукашни кутуна, винелай дуьдгъверни гуьцӀна, ийидай афаррин тӀям гилани зи сивера ама. - ЛГ, 1994, 14. ӀV

КӀЕЛ:
КӀЕЛАЙ

Значение слова в других словарях