КӀЕЛЕ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) хуьр, къеле. Чи ерийрай, маканрай чун чкурна, чи къубаяр, чи кӀелеяр чукӀурна. Ф. Н. Цавун муьгьуьббатдин авазар. 2) цур (металл).

* кӀелед гапур сущ. винел патан акунар. Закай амайди са акунар алай кӀелед гапур я. Гь. Къ. Четин бахт.

КӀЕЛЕ
КӀЕЛЕРБАН

Значение слова в других словарях