кӀукӀ

(кукӀва, кукӀва, кукӀвар) - вершина, макушка, верх : дагъдин кӀукӀ - вершина горы;кьилин кӀукӀ - макушка головы; маркунин кӀукӀ - макушка стога; таран кӀукӀ - вершина дерева; шапкадии кӀукӀ - тулья; кукӀвал кьван - доверху; кукӀвалай кӀанел кьван - сверху донизу; кукӀвал акьахун - а) подниматься на вершину; б) (перен.) наглеть; терять чувство меры; кӀукӀваз сад вегьин - ударить по голове.

кӀудун
кӀукӀни-кӀукӀ

Значение слова в других словарях