ЛАКӀЛАКӀ
dan. k.t. 1. xərək (şum, səpin və ya biçində buraxılmış yer); 2. ala, ləkə, alaca (taxıl zəmisi suvarıldıqda, su basmayıb quru qalan yer).
лакӀлакӀ авун ləkə-ləkə etmək, ləkələndirmək, ləkələmək, batırmaq, bulamaq; лакӀлакӀ хьун ləkə-ləkə olmaq, ləkələrlə örtülmək, ləkələnmək
Полностью »: лакӀлакӀ хьун - быть пятнистым, негладким по цвету; цав лакӀлакӀ хьанва - небо словно в пятнах (при рассеивании туч)
Полностью »