ЛАПАГ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хеб, цӀегь, кӀел, гьер, кьун - вири санлай. - Ваъ, лагьана ада, - пуд вишелай са кепекни агъуз ийидач. Лапагар адаз гзаф ава, вад гьер. З. Э. Муьгьуьббатдин цӀелхем. Амма кӀеретӀ хьана лацу, чӀулав, буз ва женгери лапагар какахьнавай суьруьйри дагъдин бязи чкайрал маса шикил чӀугвазвай. З. Э. Булахдал. ЧӀехи бубадиз кӀани хуьрекрикай садни лапагдин лекьерикай, къенен пийрикай, рикӀ-дуркӀундикай, абур какадарна чранвай кьавурма тир. З. Р. Зи уьмуьрдин шикилар. Маларикай, лапагрикай хвена вучда, абур квез я. М. В. Гьарасатдин майдандал. Партсъезддин тӀварунихъ галай колхоздихь 2000 лапаг, 300 къарамал ва ацадай 100 кал авай. Ш. Шабатов. Ерийрал рикӀ ала.

ЛАП
ЛАПӀАШ

Значение слова в других словарях