ЛАШ

сущ.; -уни, -уна; -ар, -ри, -ра инсан къекъведайла, куьмек патал ва я маса крариз лазим тир, вичел алай тӀурар, хилер аладарна раснавай тарцин шумал. Жемятар паяяр, лашар, турвакьар, вагьрамар гваз атана, жанавур гатана-гатана кьена. Ф. Мусади, адан гьилай лаш акъудна, чин чӀурна, ам цавуз хкажна. А. И. Самур. Мадни заз исятда зун адаз окуня кӀанзавай: ШагьБуба халудин чантани къуьне аваз, адан лашни гваз... М. В. Гьарасатдин майдандал. Зун дагъдиз хъфида, - ада чилелай вичин чантани лаш кьахчуна. А. Къ. Нехирбанни лекь.

* лаш ягъун гл., ни низ бедендиз тӀар жедайвал лашуналди ягъун. Синоним: гатун.

ЛАЧИН
ЛДА

Значение слова в других словарях