араб, сущ.; ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) вагьши гьайван яшамиш жедай акьван дерин тушир тӀеквен, легьв авай чка. Къуш такьадай, я итим, Жагъурна са дар ара, Гьулдандилайни мягькем туькӀуьрна са магъара. Х. Т. Жанавурдикайни чакьалдикай хкет. Гьа йикъалай кӀвале хьайиди са тамаша хьана, гада кьуланфералди хуьквезвачир ( ада РТП-да шофѐрвал ийизвай ), свасни, тӀазва лугьуз, магъарадавай сев хьиз, къецел экъечӀзамачир. М. Б. Спелар. 2) векъи кӀвал, дарамат. Эхир акъатна зун абур кӀватӀ жезвай магьарадизни. Са хъсан дача ава абуруз. Н. И. Гьакимрин папар.