МАНАСУЗ

прил. мана авачир, метлеб квачир. ГьакӀ хьайила, уьмуьрда я манасуз, къайгъусуз шадвилерихъ галтугнани виже кьведач ва ви хивез, ви патав гвайбурун, вун хьтинбурун, ви мукьвабурун хивез аватзавай дердер-гъамарни манасузбурурай, ваз талукь туширбурай кьуна абурукай къерех хьанани кӀандач. А. Къ. Нехирбанни лекь. Синонимар: менфятсуз, метлебсуз. Антонимар: маналу, метлеблу.

МАНАЛУВАЛ
МАНАСУЗВАЛ

Значение слова в других словарях