МЕЗЕ

туьрк, т-б., сущ.; -ди, -да ширин.

* мезе гун гл., ни дамахар авун, наз маса гун. ИкӀ рахунрик кваз Камината вичиз хас тирвал мезе гузва. ЧӀун галай хъуьруьнар ийизва. З. Э. Арифдиз ишара. РикӀиз хуш ятӀани, руша ам вичив агудзавачир. Аданди кьуру наз гун тушир. Секинатаз чурун тавур фу тӀуьрла, руфун тӀа жедай чӀал чизвай. Амма рушан мезе гунри гададал мадни цуцӀрухар акьалдарзава. З. Э. Кек галкӀизва. Абуру гьарданбир ракъинал цӀарцӀар гузвай гьекьекь чӀулав киферилай мезеяр гуз кап алтадзава, гьар легьзеда, вилера вилер тваз, зи фикир чпел желбзава. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

МЕЗГЬЕБ
МЕЗЕЛИ

Значение слова в других словарях