МЕКЬ

сущ.; -еди, -еда; -ер, -ери, -ера гзаф къайи гьава, гзаф къайивал. Гатун цикӀиз зи чанда гьатна мекь, Хирерни икьван жеда кьван, яман. Х. Х. Рагъ акӀидай патан цавара гумар гьатнавай, чилера цӀаяр, Катрамаканда лагьайтӀа, мекьни каш, шелшуванар, хажалатар, магърумвилер... Р. Гь. Зи ирид стха. Вучиз акьван гуьзел дагълар туна, арандиз атанвайди тиртӀа? - суал гузва за жуважуваз. - Белки, кашакай, мекьикай, кьиникьикай къутармишун патал тир жеди. З. Ф. Шехьзава рикӀ. Ина гуяавач са дерт, Авач са тӀал, мекь. М. Ж. Хинериз аферин! * каш-мекь авун.

МЕКТЕБ
МЕКЬИ

Значение слова в других словарях