МЕСКЕН

(-ди, -да, -ар) məskən (yaşayış yeri, yurd, ev və s.; bir şeyin olduğu yer, yerləşdiyi yer); мескен кутун məskən salmaq, yaşamağa başlamaq, yurd salmaq; мескен авун məskən etmək, yurd etmək, yerləşmək.
МЕСКЕН
МЕСЛЯТ

Значение слова в других словарях

закононепослу́шный индоевропе́йцы по-эквадо́рски пульверизи́роваться рекультиви́роваться хитри́ть чу́ли-чу́ли грань снести́сь ambient air standard dormeuse fundamental Honduras inhumane liberation okey-dokey overpay overthrown tug varied буланый выбелить заклинание нейтральный санаторно-курортный