МЕТЛЕБЛУВАЛ

сущ.; - или, -иле; -илер; -илери, -илера метлеб квай гьал. Гьачбетда, муаллимдин зегьметдиз, адан метлеблувилиз дуьз кьимет гун адав вахт-вахтунда мажибар агакьарун лагьай чӀал туш. Гележегдихъ къачувай камар || ЛГ, 1999, Ӏ.1V. Гилан аям, гуьзгуьди инсан хьиз, чи литературади къалурунин метлеблувал мадни екеди я. А. А. Лезги литература. Гьар са чӀехи вакъиа адан гьакъикъат, адакай авай еке метлеблувал гуьрчег чӀаларалди къалуриз алакьдай ашукьдихъ муьгьтеж я. З. Э. ЧӀехи шаир. Ада уумуьрда кьиле фиэвай важиблу цӀийивилерин метлеблувал дериндай аннамиш тийизвай, куьгьне фикиррал аламай инсанар гъавурда тваз алахъуналди кхьенай... М. М. Лацу лекеяр. Синоним: важиблувал. Антоним: метлебсузвал.

МЕТЛЕБЛУ
МЕТЛЕБЛУВИЛЕЛДИ

Значение слова в других словарях