МЕФТӀ

(-еди, -еда, -ер) 1. anat. beyin; мефтӀедин beyin -i [-ı]; 2. ilik; мефтӀ авай кӀараб ilikli sümük; 3. məc. ağıl, şüur, beyin, fəhm, zəka, baş; * гъвечӀи мефтӀ anat. beyincik; мефтӀеда гьатун a) iliyinə işləmək, çox dərin təsir etmək, nüfuz etmək; b) beynə girmək (batmaq), mümkün hesab etmək, inanmaq.