МИШЕКЪАТ

прил. 1) гъил кӀеви, мискьи, рикӀ дар. Пирим лугьур са кас хьана кьван: имни гзаф мишекъат, мискьи са итим тир. Ф. Шкьакь Пирим. Синонимар: мискьи, шкьакь. Антонимар: заха, гъил ачух. 2) мекьи. «Вун а мишекъат хъуьтӀуьз цӀай авачир кӀвале яшамиш хьанайни?» - лагьана, завай на хабар кьунай. М. Ш. Рагъ къаршиламишзава. Анжах адан бейнида, вири дуьнья къакъудиз, и алатай мишекъат йиф, вичин къайи къув къекъвезмай. М. В. Гьарасатдин майдандал. 3) куьч. кесиб, мублагьвал авачир дар, кьит, тӀимил. Надежда Михайловнади четинвал кьатӀана; ада яргъариз тефин кьетӀъ ийидай. амма и сгргьятра тӀебиат гзаф мишакъат тир А. А. Умуд. Шагь-Буба халу къазмада авачир: КӀвалин кьен гзаф мишекъатди тир. М. В, Гьарасатдин майдандал.

МИШ
МИШЕКЪАТВАЛ

Значение слова в других словарях