köhn. 1. мужик (1-ci və 4-cü mənalarda) söz. sif., мужицкий кафтан kəndli kaftanı; 2. məc. qaba, kobud, yöndəmsiz.
köhn. 1. мужик (1-ci və 4-cü mənalarda) söz. sif., мужицкий кафтан kəndli kaftanı; 2. məc. qaba, kobud, yöndəmsiz.
-ая, -ое. см. тж. по-мужицки 1) к мужик 1) М-ая изба. М-ая борода. М-ие руки. Мужицкий топор. 2) разг. основательный, прочный, порой грубый, резкий; такой, как у мужика 2) Мужицкий ум. М-ая хватка. У
Полностью »