МУР

сущ., текв.; -ди, -да 1) къайи ва кӀеви кӀватӀ. Йифен гьава гзаф мекьиди хьана. Чилерал мур ацукьна. Жив къванвачтӀани, чилер лацуз аквазвай. З. Р. Гьажи Давуд. Авайдаз - вун ацӀай девлет, авачирдаз - мур я, дуьнья. М. А. 2) гьайванрин азар.

* мур хьуй ! межд. 'кьий' манадин къаргъиш.

МУНКАР:
МУРАБА

Значение слова в других словарях