МУРАКАБ

араб, прил. какахьай, кьил акъудиз четин. Чпихъ и алай муракаб макьамда кӀвалахда мадни чӀехи агалкьунар, уьмуьрда хушбахтвилер хьун чи мурад я. Самур, 2002, No 23. Ивидин кьурулушдин азарар, абур сагъарунин месэла гьамиша муракабди яз хьайиди я. ЛГ, 2003, 13. ХӀ. Асан Нуьдуьрбегова чӀехи ва муракаб месэлаяр гьялдайла, са тартиб, къайда хуьниз датӀана еке фикир гузвайди я. ЛГ, 2003, 27. XӀ.

МУРАКАБ
МУРАКАБВАЛ

Значение слова в других словарях