сов. 1. (müxtəlif mənalarda) gətirmək; ветер навеял прохладу külək sərinlik gətirdi; навеять грусть qəm gətirmək; 2. k. t. sovurmaq, sovurub təmizləmək.
сов. 1. (müxtəlif mənalarda) gətirmək; ветер навеял прохладу külək sərinlik gətirdi; навеять грусть qəm gətirmək; 2. k. t. sovurmaq, sovurub təmizləmək.
1. гъун (гару). 2. пер. эсер авун, гъун, сабеб хьун. 3. гаралай авун, гарал михьи авун, хкудун (техил)
Полностью »-вею, -веешь; св. см. тж. навевать, навеваться, навеивать, навеиваться 1) а) что и чего Вея, дуя, принести с собой. Ветер навеял прохладу. б) лекс., безл. Навеяло сугробы снега. Навеяло свежесть. 2) ч
Полностью »