прич. и прил. 1. прич. çatlamış, çatladılmış; sındırılmış, sınmış, sınıq; 2. прил. məc. üzgün, zəif, düşgün, qüvvətdən düşmüş, haldan düşmüş, sarsıdıbmış.
прич. и прил. 1. прич. çatlamış, çatladılmış; sındırılmış, sınmış, sınıq; 2. прил. məc. üzgün, zəif, düşgün, qüvvətdən düşmüş, haldan düşmüş, sarsıdıbmış.
-ая, -ое. см. тж. надломленность 1) к надломить 2) Утративший моральные, душевные силы. Надломленный человек.
Полностью »