сов. 1. taxmaq; keçirmək; наколотить обруч на бочку çəlləyə qurşaq taxmaq; 2. vurmaq, çalmaq (mıx); 3. sındırmaq, qırmaq, qırıb tökmək (qab-qaçağı və s.); 4. vurmaq (quş, vəhşi heyvan); 5. toplamaq, yığmaq.
сов. 1. taxmaq; keçirmək; наколотить обруч на бочку çəlləyə qurşaq taxmaq; 2. vurmaq, çalmaq (mıx); 3. sındırmaq, qırmaq, qırıb tökmək (qab-qaçağı və s.); 4. vurmaq (quş, vəhşi heyvan); 5. toplamaq, yığmaq.
-лочу, -лотишь; наколоченный; -чен, -а, -о; св. см. тж. наколачивать, наколачиваться 1) что (на что) Ударами надеть (обручи, служащие для скрепления бондарных изделий); набить. Наколотить обручи на ка
Полностью »