сов. 1. üzərkən toxunmaq; 2. axıb yığılmaq; 3. xüs. əmələ gəlmək, bağlamaq (kəf, ərp).
сов. 1. üzərkən toxunmaq; 2. axıb yığılmaq; 3. xüs. əmələ gəlmək, bağlamaq (kəf, ərp).
1. атана гьалтун, акьалтун (церай сирнавна атай мес. гими минадал гьалтун). 2. атана кIватI хьун. 3
Полностью »-плыву, -плывёшь; наплыл, -ла, -ло; св. см. тж. наплывать, наплыв 1) на кого-что Плывя, натолкнуться на кого-, что-л. Наплыть на камень. Наплыть на мель. 2) Плавно передвигаясь, надвинуться на что-л.,
Полностью »