НАРЯДИТЬ I
сов. 1. bəzəmək; 2. geyindirmək, geyindirib-kecindirmək.
НАРЯДИТЬ II
сов. 1. təyin etmək, göndərmək (növbətçi dəstəsi, qarovul dəstəsi və s.); 2. köhn. əmr vermək, sərəncam vermək.
НАРЯДИТЬ I
сов. 1. bəzəmək; 2. geyindirmək, geyindirib-kecindirmək.
НАРЯДИТЬ II
сов. 1. təyin etmək, göndərmək (növbətçi dəstəsi, qarovul dəstəsi və s.); 2. köhn. əmr vermək, sərəncam vermək.
1. Bəzəmək; 2. Geyindirmək, 3.təyin etmək, göndərmək; 4. Əmr vermək, sərəncam vermək
Полностью »-ряжу, -рядишь и; (устар.); -рядишь; наряженный; -жен, -а, -о; св. см. тж. наряжать, наряжаться а) кого-что (во что) Нарядно, красиво одеть. Нарядить невесту. Нарядить детей в новые костюмчики. Наряди
Полностью »