НЕФС

(-ини, -ина, -ер) nəfs (1. ehtiras, şiddətli istək, insandakı heyvani hiss, şəhvət hissi; 2. tamah, daxili ehtiyac, tamahkarlıq); нефс алай (нефс авай) nəfsli, nəfskar, nəfspərəst; ehtiraslı, şəhvətpərəst; нефсиниз кӀанивал мийир. Ata. sözü nəfs səndən aşağıdır.
НЕФС
НЕФСЕТӀ

Значение слова в других словарях