араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) са вуч ятӀани дуьз, вирида амал ийидай къайда, авай гьал. МичӀи чкада эмирри чпин дестейриз низам туькӀуьрдалди, лезгийри хурук акатайди кьена, чадурайриз цӀаяр яна. З. Р. Гьажи Давуд. Хуьре къайда, низам, адалат мягькемарун нин хиве ава? Ф. Маликова. Садбур - дуьадал, масадбур - межлисдик || ЛГ, 1999, 25.ӀӀ. Гъуьрметлу дагъустанвияр! Ша чун, гъвечӀи-чӀехиди, итим-дишегьли талгьана, Дагъустанди къайда, низам чӀурзавайбурухъ галаз акси женгиниз экъечӀин, С. Рамазанов. Дад-бидад я, бес хьурай тӀун! || ЛГ, 1999, 25.ӀӀӀ. Синоним: къайда 2) жерге, тайин къайда хвенвай инсанрин жерге. 3) ( чӀехи гьарфуналди - Н) эркекдин хас тӀвар: Низам.