ОБДАТЬ

сов. 1. tökmək, axıtmaq, vermək (birdən, hər tərəfdən); обдать паром buğa vermək; 2. islatmaq (başdan-ayağa); волна обдала его с ног до головы dalğa onu başdan-ayağa islatdı; 3. məc. bürümək, dəymək, vurmaq; меня обдало холодом məni soyuq götürdü (soyuq apardı); 4. məc. ifadə etmək, bildirmək, baxmaq; он обдал меня ласкающим взглядом o, mənə nəvazişlə baxdı.

ОБДАРИТЬ
ОБДАТЬСЯ

Значение слова в других словарях