ОБМОЛВИТЬСЯ

сов. dan. 1. yanılmaq, çaşmaq, səhv etmək (danışarkən); ученик обмолвился - сказал “ты” учителю şagird səhv edib (çaşıb), müəllimə “sən” dedi; 2. dilindən qaçırmaq, ağzından qaçırmaq; 3. söyləmək, demək; не обмолвился ни словом bir kəlmə də danışmadı.

ОБМОЛАЧИВАТЬСЯ
ОБМОЛВКА

Значение слова в других словарях