несов. 1. şərt qoyulmaq, şərtləndirilmək; 2. irəli gəlmək, asılı olmaq, səbəb olmaq.
несов. 1. şərt qoyulmaq, şərtləndirilmək; 2. irəli gəlmək, asılı olmaq, səbəb olmaq.
I см. обусловить; (разг.) II = обуславливаться; (разг.) Определяться, предопределяться какими-л. условиями, причинами. Поступки людей обуславливаются разными причинами. Сложность задачи обусловливаетс
Полностью »