сов. 1. çox içirtmək, həddən artıq içirtmək; 2. məh. zəhərləmək, zəhər içirtmək.
сов. 1. çox içirtmək, həddən artıq içirtmək; 2. məh. zəhərləmək, zəhər içirtmək.
-пою, -поишь и -поишь; опои; опоенный; -поен, -а, -о и, опоённый; -поён, -ена, -ено; св. см. тж. опаивать, опаиваться, опаивание кого-что 1) а) Напоить через меру, причиняя вред. Конюх опоил лошадь. б
Полностью »1. пис жедайвал гзаф хъваз тун. 2. гьекь алай балкIандиз гзаф яд гана зарар гун. 3. агъу квай яд гун; зегьерламишун
Полностью »